1 باغ حسن از گل رخسار تو دارد رونق کشور عشق بتیغ مژه ات یافت نسق

2 سالک راه ترا خون جگر زاد سفر مصحف روی ترا پیر خرد طفل سبق

3 صفت حسن تو در صفحه ایام نیافت چرخ هر چند درین نسخه بگرداند ورق

4 می برد راه بسر منزل وصل تو کسی که بهر نیک و بدی نیست مقید مطلق

5 ژنگ رشک از نم خاکیست بر آیینه مهر که برو از گل روی تو فتادست عرق

6 دل سرگشته ما بی تو شد آغشته بخون چرخ را دوری خورشید دهد رنگ شفق

7 در ره عشق فضولی چه غم از کج نظران می رسد راست روان را مدد از جانب حق