حاشا که مرا جز تو در دیده از خاقانی شروانی غزل 107

1 حاشا که مرا جز تو در دیده کسی باشد یا جز غم عشق تو در دل هوسی باشد

2 کس چون تو نشان ندهد در کل جهان لیکن چون این دل هر جائی هر جای بسی باشد

3 بر پای تو سر دارم گر سر خطری دارد وصل تو به دست آرم گر دسترسی باشد

4 از خاک سر کویت خالی نشوم یک شب گر بر سر هر سنگی حالی عسسی باشد

5 ز آنجا که توئی تا من صد ساله ره است الحق ز اینجا که منم تا تو منزل نفسی باشد

6 از زحمت خاقانی مازار که بد نبود گر خوان وصالت را چون او مگسی باشد