تختگاه حسن را قد تو شاهست، ای صنم
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
1 تختگاه حسن را قد تو شاهست، ای صنم آسمان لطف را روی تو ماهست، ای صنم
2 زان رخ آیینه‌فام اندر دل ریش منست زخمها، لیکن کرا یارای آهست؟ ای صنم
3 دل ز روی راستی مهر تو دعوی می‌کند رنگ روی من بدین دعوی گواهست، ای صنم
4 بی‌شب زلف درازت بر من آشفته دل لحظه روز و روزو هفته، هفته ماهست، ای صنم
5 گر ترا من دوست می‌دارم بدین جرمم مکش هر که جان را دوست دارد بی‌گناهست، ای صنم
6 بنده فرمانند گرد بارگاهت خسروان اوحدی نیزت گدای بارگاهست، ای صنم
7 گر منت امیدوارم نیست نقصانی درین سال و ماه امید درویشان به شاهست، ای صنم