شاد زی با سیاه چشمان، شاد
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
1 شاد زی با سیاه چشمان، شاد که جهان نیست جز فسانه و باد
2 زآمده شادمان بباید بود وز گذشته نکرد باید یاد
3 من و آن جعد موی غالیه بوی من و آن ماهروی حورنژاد
4 نیک بخت آن کسی که داد و بخورد شوربخت آن که او نخورد و نداد
5 باد و ابر است این جهان، افسوس! باده پیش آر، هر چه باداباد
6 شاد بوده‌ست از این جهان هرگز هیچ کس تا از او تو باشی شاد؟
7 داد دیده‌ست از او به هیچ سبب هیچ فرزانه تا تو بینی داد؟
ادامه توضیحات شاعر