هان مژده ای بیار صبا از از فیض کاشانی غزل 1031

1 هان مژده ای بیار صبا از دیار دوست تا در طلب دلم شود امیدوار دوست

2 کحل جواهری به من آر ای نسیم صبح زان خاک نیک‏بخت که شد رهگذار دوست

3 یا نامه‏ای بیار که تعویذ جان کنم یا جان کنم نثار خط مشک‏بار دوست

4 خواهم ز حق که از مدد بخت کارساز بر حسب آرزو شودم کار و بار دوست

5 مائیم و آستان نبی و علی و آل جانها به کف گرفته برای نثار دوست

6 گر باد فتنه هر دو جهان را به هم زند ما و چراغ و چشم و ره انتظار دوست

7 افلاک را برای امام آفریده‏اند در گردشند برحسب اختیار دوست‏

8 دشمن اگر به رفض زند طعنه فیض را منت خدای را که نیم شرمسار دوست