1 حمد بیحد احدی را که کمال کرمش داد سرمایه توفیق خرد انسان را

2 داد سر رشته اقبال بدست خردش کرد تعلیم باو قاعده ایمان را

3 تا بهنگام عمل فرق بد و نیک کند لطف کرد و بفرستاد باو قرآن را

4 تا کند کام دل از معنی قرآن حاصل کرد مصباح طریق طلبش عرفان را

5 ای خوش آن عاقبت اندیش که ضایع نکند این همه مرحمت و مکرمت و احسان را

6 در همه کار شود تابع آثار نبی مقتدای عمل خود نکند شیطان را

7 گر چه شک نیست درین قول که غفران آخر می کند رفع خطا و خلل عصیان را

8 اول حال اگر میل معاصی نکند به از آنست که آخر طلبد غفران را