نیم شب از از جلال الدین محمد مولوی غزل 1207

1 نیم شب از عشق تا دانی چه می‌گوید خروس خیز شب را زنده دار و روز روشن نستکوس

2 پرها بر هم زند یعنی دریغا خواجه‌ام روزگار نازنین را می‌دهد بر آنموس

3 در خروش است آن خروس و تو همی در خواب خوش نام او را طیر خوانی نام خود را اثربوس

4 آن خروسی که تو را دعوت کند سوی خدا او به صورت مرغ باشد در حقیقات انگلوس

5 من غلام آن خروسم کو چنین پندی دهد خاک پای او به آید از سر واسیلیوس

6 گرد کفش خاک پای مصطفی را سرمه ساز تا نباشی روز حشر از جمله کالویروس

7 رو شریعت را گزین و امر حق را پاس دار گر عرب باشی وگر ترک وگر سراکنوس