موی چون کافور دارم از سر از سنایی غزنوی غزل 354

1 موی چون کافور دارم از سر زلفین تو زندگانی تلخ دارم از لب شیرین تو

2 خاک بر سر کردم از طور رخ پر آب تو سنگ بر دل بستم از جور دل سنگین‌تو

3 مونس من ماه و پروینست هر شب تا به روز زان رخ چون ماه و زان دندان چون پروین تو

4 زعفرانست از رخ من توده بر بالین من ارغوانست از رخ تو سوده بر بالین تو

5 گر مسلمان کشتن آیین باشد اندر کافری در مسلمانی مسلمان کشتنست آیین تو

6 رخنه افتد بیشک اندر دین تو زین کارها کی پسندد عاشق تو رخنه اندر دین تو