حبیب از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 926

1 حبیب کعبه جانست اگر نمی‌دانید به هر طرف که بگردید رو بگردانید

2 که جان ویست به عالم اگر شما جسمید که جان جمله جان‌هاست اگر شما جانید

3 ندا برآمد امشب که جان کیست فدا بجست جان من از جا که نقد بستانید

4 هزار نکته نبشتست عشق بر رویم ز حال دل چو شما عاشقید برخوانید

5 چه ساغرست که هر دم به عاشقان آید شما کشید چنین ساغری که مردانید

6 که عشق باغ و تماشاست اگر ملول شوید هواش مرکب تازیست اگر فرومانید

7 چو آب و نان همه ماهیان ز بحر بود چو ماهیید چرا عاشق لب نانید

8 قرابه ایست پر از رنج و نام او جسمست به سنگ بربزنید و تمام برهانید

9 چو مرغ در قفسم بهر شمس تبریزی ز دشمنی قفسم بشکنید و بدرانید