گل دگر ره به گلستان از رودکی سمرقندی قصیده-قطعه 36

1 مرد مرادی، نه همانا که مرد مرگ چنان خواجه نه کاری‌ست خرد

2 جان گرامی به پدر باز داد کالبد تیره به مادر سپرد

1 این جهان پاک خواب کردار است آن شناسد که دلش بیدار است

2 نیکی او به جایگاه بد است شادی او به جای تیمار است

1 ضیغمی نسل پذیرفته ز دیو آهویی نام نهاده یکران

2 آفتابی، که ز چابک قدمی بر سر ذره نماید جولان

1 هرکه نامخت ازگذشت روزگار نیز ناموزد ز هیچ آموزگار