1 گرانی از بدرون آید از در جنت برون روم زدر دیگر ای فلان همت

2 خیال قرب گرانان دلم گران دارد چو جای دیدن ایشان و کلفت صحبت

3 شود زدور چو سنگین عمامهٔ پیدا نعوذ بالله از این قوم فاقرؤا تبت

4 بسر ببسته و پیچیده حبلهای مسد برد زحبلش حمالهٔ الحطب غیرت

5 عمامهای گران بر سرگران جانان چو کوه بر سر کوهیست در دل الفت

6 از آن عمامه سنگین بسر نهد سنگین که بر زمین بنشاند قرارهٔ کلفت

7 اگر عمامهٔ سنگین گران بسر ننهند زجا گیرد و در آید جهان همه وحشت

8 بمعنی است گران چونکه بر دلست گران تنش اگر چه سبک باشد از ره صورت

9 خدا زشر گرانش نگاه میدارد کسی که خوی کند همچو فیض با خلوت