1 ای برازنده به بالای تو تشریف خدائی به چه نامیت بخوانم نه خدائی نه جدائی
2 توئی آن جوهر لاهوت که از قدس تجرد بیهمه جائی و با این همه اندر همه جائی
1 شد چو بیخود از رحیق عشق شاه تاخت لشگر زی حریم خیمه گاه
2 نالۀ مستورگان مستمند شد روان از خیمه بر چرخ بلند
1 ایختم رسل که بی نظیر آمدهای از غیب بمقبلان بشیر آمدهای
2 خوش دلکش و نغز و دلپذیر آمدهای ای کوکب صبح اگر چه دیر آمدهای
1 ای فخر رسل که دیر باز آمدهای شک نیست که از راه دراز آمدهای
2 از لحن حدیث لی مع الله پیداست ای خواجه که از کجا فراز آمدهای