ای خوشدلی برو که غمینم سرشته‌اند
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
1 ای خوشدلی برو که غمینم سرشته‌اند درمان گداز و درد گزینم سرشته‌اند
2 از آب و خاک کعبه و بتخانه نیستم نه دوستم، نه خصم، چنینم سرشته‌اند
3 نگذاشت شغل عشق به کار دگر مرا گویا که از برای همینم سرشته‌اند
4 عاشق کجا و تیره‌دلی این گمان مبر سر تا قدم ز نور یقینم سرشته‌اند
5 قدسی برای سجده گلبن در این چمن چون برگ گل تمام جبینم سرشته‌اند