خوش آندم کز درم ای جان در از فیض کاشانی غزل 957

1 خوش آندم کز درم ای جان در آئی در این غمخانهٔ هجران در آئی

2 شب تاریک هجرانرا کنی روز چه خورشیدای مه تابان در آئی

3 ببالین غریبی دردمندی دمی ای مایهٔ درمان در آئی

4 سر افتاده‌ای برداری از خاک کنی لطف از در احسان در آئی

5 بپایت جان بر افشانم ز شادی گرم در کلبهٔ احزان در آئی

6 کباب دل کشم پیش تو ای جان گرم در سینهٔ بریان در آئی

7 بچشمم در نیاید هر دو عالم گرم در دیدهٔ گریان در آئی

8 ندانستم که دشوار است این کار گمان کردم بمن آسان در آئی

9 اگر جان در ره جانان کنی فیض ببزم وصل جاویدان در آئی