گودست کشد از ناز این نرگس از حکیم سبزواری غزل 57

1 گودست کشد از ناز این نرگس طنّازت مردم همه را کشتی دیگر که کشد نازت

2 دل برده بیک عشوه لعل لب شیرینت جان برده بیک غمزه چشم خوش غمّازت

3 کردیم نخستین گام در راه تو ترک کام تا خود چه شود انجام اینست چو آغازت

4 این دیده که خون گرددرسوای جهانم کرد وین دل پراخگر باد افکند برون رازت

5 ای طایر جان تا کی بر گوشهٔ هر بامی در دامگه افتادند مرغانِ هم آوازت

6 اسرارِ حزین تا کی باشد ز حریمت دور اغیار دغا دایم هم محفل و دمسازت