وقتت از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 3194

1 وقتت خوش ای حبیبی، بشنو بحق یاری ارحم حنین قلبی لا تسع فی ضراری

2 دل را مکن چو خاره، مگزین ز ما کناره یا منیة الفاد، دار ولا تمار

3 ساقی خاص روحی، در ده می صبوحی اللیل قد تولی و البدر فی‌التواری

4 ای برده هوش ما را، یار آر دوش ما را اسقیتنا کسا صرفا علی‌الخمار

5 مار را خراب کردی، غرق شراب کردی حتی بدا و افشا، ما کان فی سراری

6 سلطان خیل مایی، لیلی لیل مایی یا لدةاللیالی، یا بهجةالنهار

7 ای سر طور سینا وی نور چشم بینا انت‌الکبیر فینا، فارحم علی‌اصغار

8 هین نوبت جنون شد، مستی ما فزون شد یا مسکرالعقول، یا هادم‌الوقار

9 شاه سخن‌ور آمد، موج سخن درآمد نحن‌الصدا نصدی، والله خیر قاری