1 ای خجل از تو شکر و آزادی لایق آن وصال کو شادی

2 عشق را بین که صد دهان بگشاد چون تو چشمان عشق بگشادی

3 ای دلا گرد حوض می‌گشتی دیدی آخر که هم درافتادی

4 ز آب و آتش چو باد بگذشتی ای دل ار آتشی و ار بادی

5 دل و عشق‌اند هر دو شاگردش خورد شاگرد را به استادی

6 اولا هر چه خاک و خاکی بود پیش جاروب باد بنهادی

7 تا همه باد گشت آبستن تا از آن باد عالمی زادی

8 زاده باد خورد مادر را همچو آتش ز تاب بیدادی

9 کرمکی در درخت پیدا شد تا بخوردش ز اصل و بنیادی

10 عشق آن کرم بود در تحقیق در دل صد جنید بغدادی

11 نی جنیدی گذاشت و نی بغداد عشق خونی به زخم جلادی

12 چون خلیفه بکوفت طبل بقا کرد خالق اساس ایجادی

13 یک وجودی بزرگ ظاهر شد همه شادی و عشرت و رادی

14 شمس تبریز چهره‌ای بنما تا نمایم سخن بعبادی