بلبل گلشن سخن «سالک از واعظ قزوینی دیوان اشعار 9

1 بلبل گلشن سخن «سالک » کرد از این دار چون قفس رحلت

2 از سخن نام خود بکلک زبان کرد بر صفحه جهان مثبت

3 گرچه او را نبود فرزندی معنیی چند بست ازو صورت

4 گل بیخار بود، از آن خلقی میفرستند هر دمش رحمت

5 گفت تاریخ فوت او واعظ «شده او سالک ره جنت »