نعمت خود خدا از شاه نعمت‌الله ولی دوبیتی‌ 159

1 دل روان جان می دهد در عشق آن جانان ما گر قبولش می کند شکرانه ها بر جان ما

2 غرقهٔ دریای بی پایان کجا یابد کنار ساحلش پیدا نباشد بحر بی پایان ما

1 هرچه او می دهد همه داده است دادهٔ او مگو که بیداد است

2 ای خوشا وقت عاشقی که مدام بر در میفروش افتاده است

1 بیا ای مومن صادق بگو صلوات پیغمبر اگر از جان شدی عاشق بگو صلوات پیغمبر

2 دل خود را منور کن جهانی پر ز عنبر کن دهان پر شهد و شکر کن بگو صلوات پیغمبر