1 خدایگان صدور زمانه صدرالدّین تویی که طلعت تو نوردیده خردست

2 از آن به رقص درآید فلک در گوشش صریر کلک تو همچون نوای باربدست

3 به حضرت تو که پیوسته نیک باد تو را نموده ام دو سه نوبت که حال من چه بد ست

4 ز عیش تیره همی کردم این همه فریاد نه زانک کسوت من اطلس است یا نمدست

5 مرا اگر چه تو تشریف خاص فرمودی هنوز موجب فریاد برقرار خودست