1 خدایگان اکابر بهاء دولت دین تو را رسد به جهان سروری و سر داری

2 من از هوای تو خو باز چون توانم کرد؟ که با حیات من آمیخته ست پنداری

3 کلاه گوشه حکم تو از طریق نفاذ ربوده از سر گردون کلاه جباری

4 به دولت تو سزدگر امیدوار شوم که شاید ار به جوانان امیدها داری

5 نشاط کن غم مستی مخور که گاه طرب اگر چه مست نمایی به عقل هوشیاری

6 دوام عمر تو باشد که آخرش نبود سزد که کار مرا آخری به دیداری