خدایی که مکانش لامکان از باباطاهر دوبیتی 309

1 سر کوه بلند چندان نشینم که لاله سر بر آره مو بچینم

2 الاله بیوفا بی بیوفا بی نگار بیوفا چون مو گزینم

1 به این بی آشنایی برکیاشم به این بی خانمانی برکیاشم

2 همه گر مو برونند واته آیم ته از در گر برونی برکیاشم

1 مو کز سوته دلانم چون ننالم مو کز بی حاصلانم چون ننالم

2 بگل بلبل نشیند زار نالد مو که دور از گلانم چون ننالم

1 چه خوش بی‌ مهربانی هر دو سر بی که یکسر مهربانی دردسر بی

2 اگر مجنون دل شوریده‌ای داشت دل لیلی از آن شوریده تر بی

1 اگر دستم رسد بر چرخ گردون از او پرسم که این چون است و آن چون

2 یکی را می‌دهی صد ناز و نعمت یکی را نان جو آلوده در خون