الهی از خواجه عبدالله انصاری مناجات نامه 244

الهی گاهی که بخود می نگرم همه سوز و نیاز شوم و گاهی که با ا و نگرم همه راز و ناز شوم، چون بخود نگرم گویم : ,

2 پر آب دو دیده و بس آتش جگرم بر باد دو دستم و پر از خاک سرم

چون باو نگرم گویم : ,

4 چه کند عرش که او غاشیه من نکشد چون بدل غاشیه حکم وقضای تو کشم

5 بوی جان آیدم از لب که حدیث تو کنم شاخ عز رویدم از دل که بلای تو کشم