خدایا واکیان شم واکیان از باباطاهر دوبیتی 134

1 مو که مست از می انگور باشم چرا از نازنینم دور باشم

2 مو که از آتشت گرمی نوینم چرا از دود محنت کور باشم

1 دو چشمم درد چشمانت بچیناد مبو روجی که چشمم ته مبیناد

2 شنیدم رفتی و یاری گرفتی اگر گوشم شنید چشمم مبیناد

1 خوش آن ساعت که یار از در در آیو شو هجران و روز غم سر آیو

2 ز دل بیرون کنم جان را به صد شوق همی واجم که جایش دلبر آیو

1 چه خوش بی‌ مهربانی هر دو سر بی که یکسر مهربانی دردسر بی

2 اگر مجنون دل شوریده‌ای داشت دل لیلی از آن شوریده تر بی

1 اگر دستم رسد بر چرخ گردون از او پرسم که این چون است و آن چون

2 یکی را می‌دهی صد ناز و نعمت یکی را نان جو آلوده در خون