الهی از خواجه عبدالله انصاری مناجات نامه 196

الهی چون تو توانایی کر توان است، در ثناء تو کرا زبان است و بی مهر تو کرا سر و جان است. ,

الهی بر عجز خود آگاهم و بر بیچارگی خود گواهم ف خواست خواست تو است من چه خواهم. ,

2 گر درد دهد بما و گر راحت دوست ا ز دوست هر آنچیز که آید نیکوست

الهی عظیم شانی و همیشه مهربانی، قدیم احسان و روشن برهانی هم نهانی هم عیانی از دیده ها نهانی و جانها را عیانی نه به چیزی مانی تا گویم که چنانی، آنی که خود گفتی و چنانکه خود گفتی آنی. ,

1 یارب دل پاک و جان آگاهم ده آه شب و گریه سحرگاهم ده

2 در راه خود اول ز خودم بیخود کن بیخود چو شدم ز خود بخود راهم ده