خدا آن ملتی از اقبال لاهوری ارمغان حجاز 172

1 ای امیر کامگار ای شهریار نوجوان و مثل پیران پخته کار

2 چشم تو از پردگیهای محرم است دل میان سینه ات جام جم است

1 عجم بحریست ناپیدا کناری که در وی گوهر الماس رنگ است

2 ولیکن من نرانم کشتی خویش به دریائی که موجش بی نهنگ است

1 مثل آئینه مشو محو جمال دگران از دل و دیده فرو شوی خیال دگران

2 آتش از ناله مرغان حرم گیر و بسوز آشیانی که نهادی به نهال دگران