خدا ز سرو قد او مرا جدا از فضولی بغدادی غزل 150

1 خدا ز سرو قد او مرا جدا نکند من و جدایی ازان سرو قد خدا نکند

2 بصوت ناله نهفتم صدای سیل سرشک که شرح راز دلم پیش کس ادا نکند

3 چو استخوان نشانه چه مرده باشد که ناوک تو رسد جان خود جدا نکند

4 گرفت آینه طبع را غبار الم چه گونه دل طلب جام غم زدا نکند

5 صدای نی همه در دست نیست باد کسی که کسب و جد ز ادراک این صدا نکند

6 کسی که دست ارادت بپیر عشق نداد بهیچ مرشدی آن به که اقتدا نکند

7 فضولی از تو اگر یار غافلست مرنج شهی چه باشد اگر رغبت گدا نکند