خدای عزّوجل کارساز بنده‌‏نواز! از فیض کاشانی غزل 1105

1 خدای عزّوجل کارساز بنده‌‏نواز! مهمّ ما به قدوم ولیّ خویش بساز!

2 به دست خویش اسیریم فکک الاسرا میان خلق غریبیم ای غریب‌نواز

3 جماعتی که ز ابلیس برده‌‏اند گرو به مکر و حیله و کبر و حسد به رمز و لماز

4 به اهل علم شبیهند در میان عوام زنند دم ز حقیقت به نزد اهل مجاز

5 همه اثیم و زنمیند، خیر را منّاع نمیم را همه مشّاء بری‏ء را همّاز

6 نماز را همه دشمن هماز را همه دوست نیاز را همه کاره ز بس رعونت و ناز

7 به اهل دین همه با قتل و قمع همراهند که تا به فسق و ستم دست و پا کنند دراز

8 مهیمنا تو به زودی امام را بفرست که تا رهد دل ارباب دین ز سوز و گداز

9 چو او ظهور کند اولین مطیع منم چرا که در ره تسلیم می‌‏کنم پرواز

10 ز فیض فتنه آخر زمان کفایت کن خدای عزوجل! کارساز بنده‏‌نواز!