بروید ای حریفان از جلال الدین محمد مولوی غزل 163

1 بروید ای حریفان بکشید یار ما را به من آورید آخر صنم گریزپا را

2 به ترانه‌های شیرین به بهانه‌های زرین بکشید سوی خانه مه خوب خوش لقا را

3 وگر او به وعده گوید که دمی دگر بیایم همه وعده مکر باشد بفریبد او شما را

4 دم سخت گرم دارد که به جادوی و افسون بزند گره بر آب او و ببندد او هوا را

5 به مبارکی و شادی چو نگار من درآید بنشین نظاره می‌کن تو عجایب خدا را

6 چو جمال او بتابد چه بود جمال خوبان که رخ چو آفتابش بکشد چراغ‌ها را

7 برو ای دل سبک رو به یمن به دلبر من برسان سلام و خدمت تو عقیق بی‌بها را