1 بده ساقی آن جام لبریز را بده بادهٔ عشرت انگیز را

2 میی ده که جان را برد تا فلک درد کهنه غربال غم بیز را

3 چه پرسی زمینا و ساغر کدام بیک دفعه ده آن دو لبریز را

4 گلویم فراخست ساقی بده کشم جام و مینا و خم نیز را

5 اگر صاف می می نیاید بدست بده دردی و دردی آمیز را

6 در آئینهٔ جام دیدم بهشت خبر زاهد خشگ شبخیز را

7 پریشان چو خواهی دل عاشقان برافشان دو زلف دل آویز را

8 بشرع تو خون دل ما رواست اشارت کن آن چشم خونریز را

9 چه با غمزهٔ مست داری ستیز بجانم زن آن نشتر تیز را

10 دل فیض از آن زلف بس فیض دید ببر مژده مرغان شبخیز را