غره از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1179

1 غره وجه سلبت قلب جمیع البشر ضاء بها اذ ظهرت باطن لیل کدر

2 انی وجدت امراه اوصفه تملکهم او قمراء محتجباء تحت حجاب الفکر

3 داخله خارجه شارقه بارقه صورتها کالبشر خلقتها من شرر

4 حین نأت تنقصنی حین دنت ترقصنی کادسنا برقتها یذهب نور البصر

5 قامتها عالیه قیمتها غالیه غمزتها ساحره ریقتها من سکر

6 هدهدها من سباء اتحفنا من نبً مندیها اخبرنی غیبنی کالخبر

7 قلت لروح القدس ما هی قل لی عجباً قال اما تعرفها تلک لا حدی الکبر