غرابا مزن بیشتر از منوچهری دامغانی قصیده-قطعه 4

1 غرابا مزن بیشتر زین نعیقا که مهجور کردی مرا ازعشیقا

2 نعیق تو بسیار و ما را عشیقی نباید به یک دوست چندین نعیقا

3 ایا رسم و اطلال معشوق وافی شدی زیر سنگ زمانه سحیقا

4 عنیزه برفت از تو و کرد منزل به مقراط و سقط اللوی و عقیقا

5 خوشا منزلا، خرما جایگاها که آنجاست آن سرو بالا رفیقا

6 بود سرو در باغ و دارد بت من همی بر سر سرو باغی انیقا

7 ایا لهف نفسی که این عشق بامن چنین خانگی گشت و چونین عتیقا

8 ز خواب هوی گشت بیدار هرکس نخواهم شدن من ز خوابش مفیقا

9 بدان شب که معشوق من مرتحل شد دلی داشتم ناصبور و فلیقا

10 فلک چون بیابان و مه چون مسافر منازل: منازل، مجره: طریقا

11 بریدم بدان کشتی کوه‌لنگر مکانی بعید و فلاتی سحیقا