بگیر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 900

1 بگیر دامن لطفش که ناگهان بگریزد ولی مکش تو چو تیرش که از کمان بگریزد

2 چه نقش‌ها که ببازد چه حیله‌ها که بسازد به نقش حاضر باشد ز راه جان بگریزد

3 بر آسمانش بجویی چو مه ز آب بتابد در آب چونک درآیی بر آسمان بگریزد

4 ز لامکانش بخوانی نشان دهد به مکانت چو در مکانش بجویی به لامکان بگریزد

5 نه پیک تیزرو اندر وجود مرغ گمانست یقین بدان که یقین وار از گمان بگریزد

6 از این و آن بگریزم ز ترس نی ز ملولی که آن نگار لطیفم از این و آن بگریزد

7 گریزپای چو بادم ز عشق گل نه گلی که ز بیم باد خزانی ز بوستان بگریزد

8 چنان گریزد نامش چو قصد گفتن بیند که گفت نیز نتانی که آن فلان بگریزد

9 چنان گریزد از تو که گر نویسی نقشش ز لوح نقش بپرد ز دل نشان بگریزد