گر در عمری شبی به ما پردازد از کسایی مروزی رباعی 2

1 باد و گردم نکرد زشتی هیچ با دل من چرا شد ایدون زشت

2 زانکه خویی پلید کرد مرا هر که را خو پلید ، هست پلشت

1 عمر چگونه جهد از دست خلق باد چگونه جهد از بادخَن

2 سروبنان کنده و گلشن خراب لاله ستان خشک و شکسته چمن

1 خراس و آخر و خُنبه ببردند نبود از چنگشان بس چیز پنهان