1 گر گرد ز گنج گهری برخیزد مپسند که دود از جگری برخیزد
2 منت نتوان نهاد بر کدیه گران بنشین که به خدمت دگری برخیزد
1 لعل تو خسته اثر التماس کیست؟ بخت من از تو شکوه گزار سپاس کیست؟
2 گیرم ز داغ عشق تو طرفی نبست دل اینم نه بس بود که جگر روشناس کیست؟
1 گل را به جرم عربده رنگ و بو گرفت راه سخن به عاشق آزرم جو گرفت
2 لطف خدای ذوق نشاطش نمی دهد کافر دلی که با ستم دوست خو گرفت
1 به گیتی شد عیان از شیوه عجز اضطرار ما ز پشت دست ما باشد قماش روی کار ما
2 به بیم افگنده می را چاره رنج خمار ما قدح بر خویش می لرزد ز دست رعشه دار ما