گر گاسهٔ سر ظرف جنون شد شده از فیض کاشانی غزل 302

1 گر گاسهٔ سر ظرف جنون شد شده باشد ور بر تنم این کاسه نگون شد شده باشد

2 از بام چو افتاد مرا طشت برندی رسوائی از اندازه برون شد شده باشد

3 چون دست ز جان شستم اگر در غم هجران رنج تن رنجور فزون شد شده باشد

4 چون یاد لبش کردم و خون شد جگر من از رهگذر دیده برون شد شده باشد

5 بگداخت مرا چون جگر از حسرت اگر هم دل نیز در این واقعه خون شد شده باشد

6 تا چشم چو صاد تو بخوبیت بود فیض گر بر سرش ابروی تو نون شد شده باشد

7 حال دل خون گشتهٔ فیض ار تو بپرسی گوئی چو بگویند که خون شد شده باشد