گر از روش حافظ و قرآن به از فیض کاشانی غزل 1158

1 گر از روش حافظ و قرآن به در آئی هر ره که روی باز پشیمان به در آئی‏

2 بردار سرودی ز کلامش طرب انگیز شاید دمی از غصه هجران به در آئی

3 جان می‏دهم از حسرت دیدار تو چون صبح باشد که چو خورشید درخشان به در آئی‏

4 تا کی چو صبا بر تو گمارم دم همت کز غنچه چو گل خرم و خندان به در آئی

5 از تیر شب هجر تو جانم به لب آمد وقت است که همچون مه تابان به درآئی

6 ای فیض مخور غصه که این پرده غیبت برخیزد و از کلبه احزان به درآئی