گر درویشی مکن از ابوسعید ابوالخیر رباعی 179

1 عشق آمد و خاک محنتم بر سر ریخت زان برق بلا به خرمنم اخگر ریخت

2 خون در دل و ریشهٔ تنم سوخت چنان کز دیده بجای اشک خاکستر ریخت

1 گریم زغم تو زار و گویی زرقست چون زرق بود که دیده در خون غرقست

2 تو پنداری که هر دلی چون دل تست نی‌نی صنما میان دلها فرقست

1 پرسیدم ازو واسطهٔ هجران را گفتا سببی هست بگویم آن را

2 من چشم توام اگر نبینی چه عجب من جان توام کسی نبیند جان را

1 ای دلبر ما مباش بی دل بر ما یک دلبر ما به که دو صد دل بر ما

2 نه دل بر ما نه دلبر اندر بر ما یا دل بر ما فرست یا دلبر ما