1 ای ز آثار گرد موکب تو غصه ها خورده مشک تاتاری

2 رام کردی سپهر سرکش را تا چنان شد که از نگونسازی

3 می بلنگد ز بار من بنگر که چه کاری بود بدین زاری

4 من و فتراک دولتت زین پس تا مرا با سپهر نگذاری

5 ورنه آخر هم او برون نبرد پس ازین لنگیی به رهواری