ز ضعف تن مژه ام را بهم از ابوالحسن فراهانی غزل 18

1 ز ضعف تن مژه ام را بهم رسیدن نیست نبستن مژه از مرده بهم دیدن نیست

2 خوشم به سنگدلیهای او که درد مرا دل ار نه سنگ بود، طاقت شنیدن نیست

3 مرا جفای تو پا بسته تر کند، آری چو پر بسوزد پروانه را پریدن نیست

4 بخون طپیدن بسمل، یقین نمود مرا که بعد کشته شدن نیز آرمیدن نیست

5 چه شد که از رخ او گل نچیده ام کان گل برای زینت باغست، بهر چیدن نیست

6 تأسفت که بر روزگار رفته خورد برای کشته شدن صید را طپیدن نیست

7 چگونه آه کشم، کانچنان گرفتارم بدست غم که مجال نفس کشیدن نیست