1 ز دست مکر وز دستان جانان نمیدانم سر و سامان جانان

2 ز بس کاخ شوخ داند پای بازی شدم سرگشته و حیران جانان

3 گشاد از چشم من صد چشمهٔ خون دو بند زلف مشک افشان جانان

4 اگر چه خود ندارد با رهی دل هزاران جان فدای جان جانان

5 چو زلف او رخ من پر شکن باد اگر من بشکنم پیمان جانان

6 نبیند روز عمر من دگر مرگ اگر باشم شبی مهمان جانان

7 سنایی تا سما گردان بود هست همیشه در خط فرمان جانان

8 بود همواره از بهر تفاخر غلام و چاکر و دربان جانان