1 یاری که رخش قبله صاحب‌نظران است چشم و دل مردم به جمالش نگران است

2 خواهم که ببوسم قدمش نیست مجالم هر جا که نهم دیده سر تاجوران است

1 ای سواد زلف تو سودای من روی تو خورشید مهرافزای من

2 دل میان زلفت و من ره‌نشین فرق بین از جای او تا جای من

1 چو رخسارت گل رنگین نباشد شکر چون لعل تو شیرین نباشد

2 بدیدم عارض و روی تو گفتم بدین خوبی گل و نسرین نباشد