ز روی مهوشان چشمم دمی دل از فیض کاشانی غزل 254

1 ز روی مهوشان چشمم دمی دل بر نمی‌دارد ازین بهتر کسی از عمر حاصل بر نمی‌دارد

2 یکی میگفت دل بردار از روی بتان گفتم مرا عشقست چون جان کس ز جان دل بر نمی‌دارد

3 ز تیغ جور خوبان زنده میگردد دلم آری چنین مرغ از چنان صیاد بسمل بر نمی‌دارد

4 دل از عشق مجازی رو بمعشوقی حقیقی کرد چه حق بین شد دگر او مهر باطل بر نمی‌دارد

5 زمعنی یافت چون صیقل ز صورت زنک کی گیرد صفا چون یافت از جان دل ز تن گل بر نمی‌دارد

6 شراب عشق حق نوشد بهر دم بی دهان و لب ز چشم مست خوبان فیض از آن دل بر نمی‌دارد