ز اشکم غم یار می توان از فضولی بغدادی رباعی 63

1 دلم دُرجی‌ست اسرار سخن دُرهای غلتانش فضای علم دریا فیض حق باران نیسانش

2 تعالی الله چه درهای لطیف آبدارست این که زیب گوش و گردن می کند ابکار عرفانش

1 زلال فیض بقا رشحه ز جام منست حیات باقی من نشاه مدام منست

2 بمن فرشته کجا می رسد ز رفعت قدر حریم درگه پیر مغان مقام منست

1 هر زمان حال من از عشق تو دیگرگون است بتو چون شرح کنم حال چه گویم چون است

2 غم دل سوخت مرا پیش که آرم بزبان قصه درد درونم که ز حد بیرون است