1 ز در درا و شبستان ما منور کن هوای مجلس روحانیان معطر کن

2 ستاره شب هجران نمی‏فشاند نور به آفتاب رخت روز ما منور کن

3 برون خرام و برافروز عالمی ز رخت سخن بگوی و جهان پر ز درّ و گوهر کن

4 بگو به خازن جنت که خاک مجلس ما به تحفه بر سوی فردوس و عود مجمر کن

5 چه لاله داغ دل و اشک‏های خونین بین بیا بیا و تماشای باغ و منظر کن

6 طمع به وصل شما حدّ چون منی نبود حوالتم به یکی از نقاط دیگر کن

7 ز زهد خشک به جائی نمی‏رسی ای فیض به روز شربت وصلش دهان ما تر کن‏

8 به آب تقوی و طاعت به کار تخم ولاش دماغ را ز گل باغ دل معطر کن