ز دست کوته خود زیر بارم از حافظ شیرازی غزل 323

1 ز دست کوته خود زیر بارم که از بالابلندان شرمسارم

2 مگر زنجیر مویی گیردم دست وگر نه سر به شیدایی برآرم

3 ز چشم من بپرس اوضاع گردون که شب تا روز اختر می‌شمارم

4 بدین شکرانه می‌بوسم لب جام که کرد آگه ز راز روزگارم

5 اگر گفتم دعای می فروشان چه باشد حق نعمت می‌گزارم

6 من از بازوی خود دارم بسی شکر که زور مردم آزاری ندارم

7 سری دارم چو حافظ مست لیکن به لطف آن سری امیدوارم