ز شر دیو بدرگاه ما بیار پناه از فیض کاشانی غزل 820

1 ز شر دیو بدرگاه ما بیار پناه بآب مغفرت ما بشوی لوث گناه

2 بهر طرف بمپوی و ز دیو راه مجوی ز ما چو دور شوی یکقدم شوی گمراه

3 گر آرزوت شود رفعت شهنشاهی بیا جبین مذلت بنه بدین درگاه

4 بنال بر در ما تا بجوش آید رحم بزار بر در ما تا بروید اشک گیاه

5 بگیر توشهٔ تقوی برای راه نجات ز حرص گیر کنار و بزهد آر پناه

6 طمع مکن ز کسی و مشو ذلیل خسی ز فضل ما بطلب هرچه باشدت دلخواه

7 کمر بخدمت ما بند روز و شب از جان بهرچه امر کنیمت بگوی بسم‌الله

8 بهر دری که بخوانیم از آن درآ بر ما بهر درت که نمائیم پیش گیر آن راه

9 نجات خویش ز غرقاب جهل خواهی فیض بجان نصیحت پروردگار دار نگاه