از کوی تو چون باد از بابافغانی شیرازی غزل 382

1 از کوی تو چون باد بر آشفتم و رفتم گردی ز دل مدعیان رفتم و رفتم

2 خون بسته دلم ته بته از داغ جدایی ایگل ز تماشای تو نشکفتم و رفتم

3 ای کاش که می مردم و معلوم نمی شد این درد نهان تو که بنهفتم و رفتم

4 آن وعده ی ناچار که صد بار شکستی یکبار دگر از تو پذیرفتم و رفتم

5 خوار آمده زانکوی بیاد آرم و سوزم آن پند نکوخواه که نشنفتم و رفتم

6 خالی نگذاری سر تابوت فغانی ای نخل خرامان، سخنی گفتم و رفتم