از رایت تو نور ظفر می از ظهیر فاریابی رباعی 27

1 سفر گزیدم وبشکست عهد قربی را مگر به حله ببینم جمال سلمی را

2 بلی چو بشکند از هجر اقربا را دل بسی خطر نبود نیز عهد قربی را

1 ای سینه روزگار پر جوش از آتش تیغ آبدارت

2 هرچ از لب آرزو برآید ایام نهاده در کنارت

1 گل ز خرگاه چمن روی به صحرا دارد سر می خوردن آن خرگه مینا دارد

2 سبزه چون تازگی افزود به سر سبزی سال گلبن فتح مَلک سرّ ثریا دارد