از چه مجنون مرغ را از بابافغانی شیرازی غزل 243

1 از چه مجنون مرغ را بر فرق خود جا کرده بود غالبا از پیش لیلی نامه‌ای آورده بود

2 از من محروم دی چون می گذشت آن شهسوار تن نهان در خاک و از خون دیده ام در پرده بود

3 دل نمی داد از کف آسان غنچه ی پیکان یار کش به آب دیده و خون جگر پرورده بود

4 التفاتی کان پری شب با من دیوانه داشت نیست آن در خاطرم کز عشق هوشم برده بود

5 مستی عشق فغانی شور دیگر داشت دوش غالبا از دست آن میخواره جامی خورده بود